17 maja 1982 r. biskup Stefan Bareła ustanowił na osiedlu Batory w Radomsku – należącym do parafii św. Lamberta – wikariat terenowy, a opiekę duszpasterską na tym obszarze zlecił ks. Antoniemu Turlejowi – dotychczasowemu wikariuszowi parafii św. Lamberta. Ks. A. Turlej miał polecenie postarania się o znalezienie pomieszczenia na katechizację i Mszę św. niedzielną i przystąpienia jak najszybciej do budowy domu katechetycznego.

        Początkowo liturgia sprawowana była w domu dr Półrola przy ul. Sienkiewicza, w którym zamieszkał również ks. A. Turlej, później urządzono kaplicę w Zameczku pp. Szwedowskich przy ul. Batorego. Jesienią 1983 r. na placu budowy była gotowa tymczasowa kaplica, która miała służyć wspólnocie do czasu wybudowania kościoła. Przy tej kaplicy urządzono też mieszkanie dla duszpasterza.

        Parafię erygował biskup Stefan Bareła 25 października 1982 r. (dekret erekcyjny wszedł w życie 1 stycznia 1983 r). Pierwszy proboszcz parafii ks. Antoni Turlej przystąpił do prac budowlanych wg projektu inż. arch. Stanisława Pospieszalskiego, mgr inż. Włodzimierza Ściegiennego z Częstochowy i inż. Henryka Żurka z Radomska.

Do roku 1985 wybudowano dom katechetyczny i plebanię. W 1985 r. rozpoczęto budować kościół.

Kamień węgielny poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II 19 czerwca 1983 r. wmurował do ściany powstającej świątyni biskup Miłosław Jan Kołodziejczyk w 1987 r. Przy końcu 1992 r. kościół był ukończony w stanie surowym, poświęcił go 6 czerwca 1993 r. arcybiskup Stanisław Nowak. Ściany otynkowane, pobiałkowane, na ziemi wylewka . Przystąpiono do kładzenia posadzki.

     16 marca 1994 r. zmarł budowniczy kościoła i parafii ks. Antoni Turlej. Ciało zostało złożone na prośbę parafian w grobie przygotowanym w jednej z kaplic świątyni. 13 czerwca 1994 r. abp S. Nowak poświęcił epitafium ku jego czci ufundowane staraniem następcy – ks. Tadeusza Korgóla oraz zmieniono nazwę ulicy Górniczej na Ks. Antoniego Turleja.
Ks. T. Korgól kontynuował dzieło swego poprzednika. Jego staraniem założono 7 żyrandoli, wykonano 54 sosnowe ławki, zakupiono marmurową chrzcielnicę, ufundowano stacje Drogi Krzyżowej, a w prezbiterium krzyż i dwie figury św. Jana i Matki Bożej jako dar p. Jadwigi i Jerzego Wujeckich, 4 przeszklone drzwi, zakupiono trzy figury: Matki Bożej Fatimskiej, Serca Pana Jezusa i św. Antoniego, założono w kościele ogrzewanie dmuchawa elektryczna, założono nową radiofonię, zakupiono trzy nowe dzwony, a sygnaturkę umieszczono na małej wieży, pomalowano dach na kościele i budynkach parafialnych, doprowadzono gaz do plebanii i zainstalowano ogrzewanie gazowe na plebanii, zrobiono gruntowne odwodnienie kościoła i budynków parafialnych, oraz izolację pionową domu katechetycznego, położono chodnik wokół kościoła z kostki brukowej, ogrodzono budynki parafialne płotem betonowym, wokół chodnika posadzono 100 krzewów, wykończono piętro plebanii i piwnice.

      Z okazji misji św. postawiono dębowy krzyż przy zbiegu ulic Ks. A. Turleja i Ciepłej, który poświęcił biskup A. Długosz 10 października 1999 r. W roku 2000 wymieniono w kościele ogrzewanie elektryczne na olejowe, wykończono schody do kościoła i na plebanię, otynkowano plebanię i dom parafialny. 25 czerwca w Jubileuszowym Roku 2000 arcybiskup Stanisław Nowak uroczyście poświęcił kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego.